Od 2 czerwca 2011 r., istnieje przepis art. 12 ust 3b ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości – dalej u.o.r., informujący o możliwości niezamykania ksiąg rachunkowych za okres zawieszenia działalności.
Nie zamykanie ksiąg, oznacza nie mniej i nie więcej, że nie trzeba sporządzać wówczas sprawozdań finansowych za dany okres (w tym przypadku za okres zawieszenia działalności).
Przyjmuje się, bowiem że w okresie zawieszenia działalności nie osiąga się przychodów oraz nie ponosi żadnych kosztów (patrz art. 45 z uwagi na art. 12 ust. 2 u.o.r.)
Warunkiem, więc koniecznym niezamykania ksiąg, a tym samym nie sporządzania sprawozdania finansowego jest, aby w czasie zawieszenia działalności nie były dokonywane odpisy amortyzacyjne lub umorzeniowe oraz nie występowały inne zdarzenia wywołujące skutki o charakterze majątkowym lub finansowym (np. płatność za czynsz, za obsługę konta bankowego itp. (art. 12 ust. 3b u.o.r.)
O ile, bowiem jednostka, pomimo iż w okresie zawieszenia nie prowadzi działalności gospodarczej (nie osiąga przychodów), ale ponosi koszty w czasie zawieszenia działalności, skutkuje to wówczas generowaniem tych kosztów, a więc powstaniem straty za dany okres, co skutkuje wówczas obowiązkiem sporządzania sprawozdania finansowego za dany rok obrotowy.
