Kolejny ważny wyrok, utrwalający linie orzeczniczą dla wydatków na poczęstunek naszych kontrahentów jako kosztu podatkowego – Naczelny Sąd Administracyjny (NSA) wyrok z 2 kwietnia 2015 r., sygn. akt II FSK 483/13.
NSA wskazał w tym ww. wyroku, posiłkując się dodatkowo wyrokiem NSA z 17 czerwca 2013 r. (sygn. akt 702/11), oraz interpretacją ogólną ministra finansów z 27 listopada 2013 r., że wydatki na usługi gastronomiczne, zakup żywności czy napojów, w tym alkoholowych, należy analizować pod kątem okoliczności uzasadniających ich poniesienie. Mogą one bowiem służyć osiąganiu przychodów albo zachowaniu bądź zabezpieczeniu ich źródła. Bez znaczenia jest tu fakt gdzie poczęstunek taki jest podawany – w siedzibie firmy czy poza nią – ani jak bardzo jest wytworny czy okazały.
O ile wiec podatnik potrafi udowodnić (np. robi szczegółowe notatki ze spotkań biznesowych), że spotkania takie, to spotkania czysto biznesowe (a nie reprezentacyjne), doprowadzające w wielu przypadkach do podpisania kolejnych umów handlowych z kontrahentami – to wydatki na nie poniesione może zaliczać do kosztów podatkowych.
