Polskie prawo w żaden sposób nie normuje zakazu zatrudniania jednej osoby przez kilku pracodawców. Z logicznego punktu widzenia nie miałoby to żadnego uzasadnienia i byłoby fizycznie niemożliwe do sprawdzenia, czy osoba przychodząca do jednego pracodawcy na rozmowę kwalifikacyjną i deklarująca chęć podjęcia pracy nie jest aktualnie zatrudniona u innego pracodawcy, czy też rozwiązała z nim umowę, bez stworzenia kolejnej państwowej bazy danych osób zatrudnionych i nałożenia kolejnych obowiązków o charakterze biurokratycznym na pracodawców. Tym samym polskie prawo pracy daje pracownikom swobodną możliwość podpisywania kilku umów o pracę jeżeli tylko zatrudnienie w kilku miejscach nie będzie ze sobą w żaden sposób kolidowało. Jak jednak w 2016 r. obliczyć podstawę do ubezpieczenia, gdy pracownik zatrudniony jest w tym samym czasie u dwóch różnych pracodawców? Jakie składki na ubezpieczenia musi pokryć każdy z pracodawców i czy są one tożsame?
Należy wskazać, że w polskim prawie niemal każda działalność zarobkowa wiąże się z pewnymi podstawami do ubezpieczenia społecznego – są to albo obowiązkowe podstawy albo fakultatywne. Skupmy się jednak na zbiegu dwóch umów o pracę, które to zawarł jeden pracownik z dwoma różnymi pracodawcami. Jak wtedy kształtują się obowiązki składkowe z perspektywy każdego z tych dwóch pracodawców?
Ubezpieczenie w przypadku umowy o pracę
Już na samym początku należy zaznaczyć, że umowa o pracę wiąże się z obowiązkowymi składkami na ubezpieczenie emerytalne, rentowe, chorobowe i wypadkowe, które należy opłacać od dnia nawiązania stosunku pracy do dnia ustania tego stosunku (zgodnie z art. 13 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych). Ustawa stanowi jednocześnie, że każda umowa o prace, niezależnie od swojego wymiaru (czy to będzie cały etat czy jego połowa) stanowi taką samą obowiązkową podstawę do opłacenia wszystkich ubezpieczeń społecznych. Co to znaczy dla pracodawców?
Z powyższego wynika jednoznacznie, że z tytułu każdej umowy o pracę musimy opłacić wszystkie cztery ubezpieczenia – emerytalne, rentowe, chorobowe i wypadkowe. Nie ma przy tym znacznie fakt, czy dany pracownik ma zawartą z innym pracodawcą umowę o pracę.
Podstawę wymiaru składek na ubezpieczenie w 2016 roku stanowi 75% przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia w sektorze przedsiębiorstw w ostatnim kwartale poprzedniego roku. Podstawą wymiaru składki zdrowotnej w 2016 r. jest więc kwota równa 3210,60 złotych, zaś sama składka zdrowotna wynosząca 9% podstawy wymiaru będzie wynosiła 288,95 zł. Ubezpieczenie emerytalne pochłonie 474,92 zł, rentowe 194,64 zł, zaś chorobowe i wypadkowe odpowiednio 59,61 zł i 43,79 zł.
Podsumowując, niezależnie od tego czy mamy wiedzę, że nasz pracownik posiada inną umowę o pracę zawartą z innym przedsiębiorcą, czy też takiej umowy nie posiada, musimy odprowadzać za niego składki na ubezpieczenia społeczne w pełnej wysokości.
