Otrzymują Państwo, lub będą otrzymywać oświadczenia/porozumienia od Klientów, które o ile zostaną podpisane przez strony, będzie możliwym stosowanie, ale tylko do końca 2021 r., zasad wg stanu prawnego z 2020 r., w zakresie faktur korygujących, po warunkiem, że porozumienie będzie datowane przed wystawieniem pierwszej faktury korygującej w 2021 r., z danym kontrahentem.
Zalecam jednak, nie podpisywania ww. porozumień, tylko rozpoczęcie realizacji tworzenia właściwej dokumentacji e-mail z danym kontrahentem, bo i tak za rok, bez tego się nie obędzie. Z kolei podpisywanie porozumienia z jednym kontrahentem, w sytuacji gdy inni nie podpiszą porozumienia, spowoduje jeszcze większy galimatias w 2021 r. w ustalaniu właściwego obowiązku podatkowego dla korekt!
UZASADNIENIE
Od 1 stycznia 2021 r., zniesiony został co do zasady formalny warunek uzyskania potwierdzenia otrzymania faktury korygującej przez nabywcę, aby można było rozliczać/wykazać wystawioną fakturę korygującą.
Jednak zgodnie z przepisami przejściowymi w przypadku faktur korygujących wystawionych przed dniem 1 stycznia 2021 r., stosuje się przepisy ustawy obowiązujące do końca 2020 r. I tak:
w przypadku faktur korygujących wystawionych po dniu 31 grudnia 2020 r. w związku z obniżeniem podstawy opodatkowania, o którym mowa w art. 29a ust. 13 ustawy, w brzmieniu obowiązującym do końca 2020 r., lub w związku ze stwierdzeniem pomyłki na fakturze, o którym mowa w art. 29a ust. 14 ustawy, podatnicy w okresie do dnia 31 grudnia 2021 r. mogą stosować dotychczasowe przepisy ustawy, jeżeli wybór stosowania tych przepisów zostanie uzgodniony na piśmie pomiędzy dostawcą towarów lub świadczącym usługi a ich nabywcą, przed wystawieniem pierwszej faktury korygującej w 2021 r.
Rezygnacja z tego ww. obowiązku może nastąpić nie wcześniej niż po upływie 3 miesięcy od końca miesiąca, w którym dokonano tego wyboru, pod warunkiem że zostanie ona uzgodniona na piśmie pomiędzy dostawcą towarów lub świadczącym usługi a ich nabywcą. Wówczas do faktur korygujących wystawionych po dniu rezygnacji z wyboru stosuje się nowe przepisy.
W przypadku niepodpisania lub braku takiego porozumienia, nie wolno rozliczać korekt na starych zasadach (2020), tylko na nowych (2021), które co do zasady, pozwalają zaliczać wystawione korekty faktur VAT in minus, bez formalnego potwierdzenia przyjęcia przez drugą stronę, ale uwaga!
Niestety, jak zwykle ustawodawca zamienia dotychczasowe zasady, przy czym zamiast ułatwić to wprowadza nieco więcej biurokracji.
Otóż, możliwość obniżenia podstawy opodatkowania przy wystawieniu korekty in minus:
1) o kwoty udzielonych opustów i obniżek cen,
2) o wartość zwróconych towarów i opakowań,
3) o zwróconą nabywcy całość lub część zapłaty otrzymaną przed dokonaniem sprzedaży, jeżeli do niej nie doszło,
4) w przypadku stwierdzenia pomyłki w kwocie podatku na fakturze, polegającej na wykazaniu kwoty podatku wyższej niż należna,
będzie możliwa od 2021 r. zgodnie z art. 29a ust. 13 ustawy o VAT, o ile:
· z posiadanej przez tego podatnika dokumentacji wynika, że uzgodnił on z nabywcą towaru lub usługobiorcą warunki obniżenia podstawy opodatkowania dla dostawy towarów lub świadczenia usług określone w fakturze korygującej oraz,
· warunki te zostały spełnione, a faktura była zgodna z posiadaną dokumentacją.
Tak więc chcąc obniżyć podstawę opodatkowania, należy mieć pewność, że klient faktycznie taką ww. dokumentację posiada, a uzgodnione w niej warunki korekty zostały spełnione a więc jeżeli:
· upust lub inna obniżka ceny zostały już udzielone,
· towary i opakowania zostały zwrócone,
· nabywcy została zwrócona całość lub część zapłaty, ponieważ nie doszło do sprzedaży.
Jeśli ww. ustawowe warunki będą zrealizowane, to podstawę opodatkowania obniża się za okres rozliczeniowy w którym podatnik wystawił fakturę korygującą
Jeżeli natomiast w okresie rozliczeniowym, w którym została wystawiona faktura korygująca, podatnik nie ma jeszcze wspomnianej dokumentacji (nie zrealizował ww. warunków), to obniżenie podstawy opodatkowania jest możliwe dopiero w rozliczeniu za okres, w którym podatnik uzyska dokumentację, spełni ww. warunki.
A teraz najlepsze, jak ma wyglądać taka ww. dokumentacja, o której mowa wart. 29a ust. 13 ustawy o VAT? Tego niestety z ustawy się nie dowiemy.
Jedynie w uzasadnieniu do nowelizacji napisano, że zasadnicze znaczenie zyskają takie dowody, jak np. „dokumenty handlowe, w tym aneksy do umów, korespondencja handlowa, dowody zapłaty, kompensaty itp., które potwierdzają, że obie strony transakcji znają i akceptują nowe, zmienione warunki transakcji”. W trakcie prac sejmowej komisji wiceminister finansów Jan Sarnowski zapowiedział, że w tej sprawie minister finansów wyda objaśnienia podatkowe.
W sprawie rozliczania paliw do samochodów osobowych tak samo leasingów, czekaliśmy na takie wyjaśnienia ponad rok, ciekawe ile teraz!
Jak by jednak nie patrzeć, istnieje konieczność prowadzenia i archiwizowania ww. korespondencji: e-mail, aneksy, porozumienia lub inne dokumenty handlowe, potwierdzające uzgodnienie warunków obniżki, bo tylko wówczas, udowodni się prawidłowość okresu korekty przed organem podatkowym. W przypadku ustnych uzgodnieniach (czy to bezpośrednich, czy telefonicznych), może to się okazać niewystarczającym, bo np. klient nie potwierdzi naszej wersji.
Co do korekt in plus, to w tym przypadku jest jak wyżej z tym, że nie było regulacji ustawowych, w jakim okresie możliwym jest wykazywanie tych korekt. Była jedyne wypracowana przez sądy administracyjne i zaakceptowana ostatecznie przez organa podatkowe praktyka, która znalazła obecnie odzwierciedlenie w przepisach ustawy o VAT.
W uproszczeniu (in plus), błąd na fakturze w momencie jej wystawienia, obliguje do korekty wstecznej (za okres wystawienia faktury pierwotnej) a błąd na który podczas wystawiania nie mieliśmy wpływu, korygujemy w okresie w którym zauważono ów błąd.
