Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdził, w Interpretacji podatkowej wydanej w dniu 17 września 2021 r. nr 0113-KDIPT2-3.4011.514.2021.4.NM, że wartość dofinansowania posiłku przez pracodawcę, winna być opodatkowana podatkiem dochodowym (PIT), bo jest wydatkiem ponoszonym w interesie pracownika, a tym samym stanowi dla pracownika korzyść (przysporzenie majątkowe). Nie musi taki pracownik w czasie pracy wydatkować własnych pieniędzy na wyżywienie (które tak czy inaczej musiałby ponosić).
Do tej pory, co do zasady organy podatkowe zgadzały się z tym, że tego typu świadczenia nie podlegają PIT, co było m.in. podyktowane orzeczeniem Trybunał Konstytucyjnego z 8 lipca 2014 r. (sygn. akt K 7/13). Trybunał jednoznaczne wskazał, że za przychód pracownika, mogą być uznane nieodpłatne świadczenia, które:
- zostały spełnione za zgodą pracownika (skorzystał z nich w pełni dobrowolnie),
- zostały spełnione w jego interesie (a nie w interesie pracodawcy) i
- przyniosły mu korzyść w postaci powiększenia aktywów lub uniknięcia wydatku, który musiałby ponieść, a korzyść ta jest wymierna i przypisana indywidualnemu pracownikowi (nie jest dostępna w sposób ogólny dla wszystkich podmiotów).
Jeszcze nie tak dawno, skarbówka, w niemal identycznym stanie faktycznym, zgodziła się z innym wnioskodawcą, że sfinansowane w całości przez tego pracodawcę posiłki dla określonej grupy pracowników, nie stanowią dla pracowników przychodu z tytułu nieodpłatnego świadczenia (Interpretacja podatkowa z dnia 25 sierpnia 2020 r. nr 0113-KDIPT2-3.4011.479.2020.1.RR).
Wydawanie odmiennych interpretacji w niemal identycznych stanach faktycznych nie powinno się wydarzyć. Dodatkowo Fiskus wcześniej wielokrotnie wypowiadał się na temat świadczeń nieodpłatnych i wskazywał, że przychodem pracownika nie jest np. obiad za nadgodziny, pączki kupione przez pracodawcę w tłusty czwartek itp.
Większość ekspertów uważa, że zmiana stanowiska jest tu zupełnie niezrozumiała, bo w tym konkretnym przypadku, stan faktyczny z 2021 r. był niemal identyczny z tym z 2020 r. Pracodawca który wnioskował o wydanie interpretacji w 2021 r., wskazywał, że zdecydował się na zamawianie posiłków dla pracowników i dodatkowo nie całkowicie ale częściowe ich finansowanie, przy tym nie dla wszystkich pracowników, tylko dla określonej grupy, a dokładnie pracowników, którzy pracując przy produkcji. Nie mogą oni odejść od maszyn w dowolnym momencie, a także nie mogą spożywać posiłków na swoich stanowiskach pracy. Dodatkowo dzięki temu, poprawiła się organizacje pracy, skrócenie przerw w pracy oraz podniesienie atrakcyjności wnioskodawcy, jako pracodawcy na tle innych konkurentów.
Pozostaje zatem nadal otwarte pytanie, pomimo licznych wcześniejszych korzystnych interpretacji podatkowych, czy finansowanie określonych i dedykowanych określonej grupie pracowników posiłków przez pracodawcę, to świadczenie spełniane w interesie pracownika, czy też świadczenie spełniane w interesie pracodawcy?
O ile w interesie pracodawcy, to jak wskazał ww. Trybunał Konstytucyjny, nie jest to przychód z nieodpłatnych świadczeń, a tym samym nie podlega opodatkowaniu PIT.
