Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej (dalej – KIS), wydał dwie interpretacje podatkowe, jedną w zakresie podatku dochodowego CIT (nr interpretacji 0111-KDIB1-3.4010.306. 2019.3.MO) a drugą w zakresie podatku VAT (nr interpretacji 0111- KDIB3-1.4012.439. 2019.3.KO)
Obie ww. interpretacje dotyczą tego samego stanu faktycznego w którym Spółka z o.o., z branży informatycznej, chciała się upewnić co do prawidłowości zaliczenia do swoich kosztów podatkowych (CIT), wydatków jakie ponosi na tzw. pakiet medyczny – a wiec prywatne ubezpieczenie medyczne oraz nabycia karty MultiSport, oraz na tzw. pakiet kafeteryjny – na karty podarunkowe do sklepów, bilety do teatru i kina, na basen czy posiłki w stołówkach lub w restauracjach – na rzecz osób współpracujących ze Spółką tj. osób prowadzących własne działalności gospodarcze, które to osoby to wysokiej klasy specjaliści z branży IT, oraz na rzecz pracowników Spółki.
Z kolei w zakresie podatku VAT, ta sama Spółka pyta dalej, czy z uwagi na powyższe, będzie mogła odliczyć podatek VAT zawarty na ww. fakturach kosztowych a dotyczących takich ww. wydatków – o ile będą one poniesione na rzecz ww. współpracowników i pracowników?
Okazało się, że dyrektor KIS zgodził się ze Spółką w zakresie podatku CIT, ale już co do podatku VAT miał odmienne zdanie i choć to jego święte prawo, to jednak argumentacja jakiej użył w zakresie zakazu odliczania podatku VAT, okazała się zupełnie niezrozumiała i stojąca w sprzeczności z argumentacją w zakresie CIT – ale po kolei.
Dyrektor KIS uznał dla CIT, że Spółka ww. wydatki może zaliczyć do swoich kosztów podatkowych, zarówno o ile dotyczą one pracowników jak i ww. współpracowników i argumentował to w ten sposób (zgadzając się przy tym w pełni z argumentacją Spółki), że takie dodatkowe wynagrodzenie niepieniężne ponoszone przez Spółkę, o ile ma na celu motywowanie podwykonawców do bardziej wydajnej pracy, może być kosztem podatkowym. Wskazał, że wysoko wykwalifikowana kadra wpływa na zwiększenie przychodów Spółki, a tym samym na zabezpieczenie jej źródła przychodów dzięki długoterminowej z nimi współpracy.
Wszystko zatem wydaje się w najlepszym porządku i absolutnie należy pochwalić w tym miejscu Dyrektora KIS w zakresie kosztów podatkowych CIT i dodać tu jeszcze należy, że stanowisko fiskusa w podobnych interpretacjach a dotyczących benefitów dla samozatrudnionych, jest niejednolite i często jeszcze fiskus uznaje tego typu wydatki po prostu za wydatki reprezentacyjne, a te jak wiadomo zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy CIT, nie mogą być kosztem podatkowym. Tym bardziej zatem raz jeszcze należy pochwalić postawę dyrektora KIS w przytoczonej interpretacji w zakresie CIT.
Niestety to czego pojąć nie mogę, to nie fakt, że ten sam dyrektor KIS w tym samym stanie faktycznym, nie pozwala Spółce odliczać podatku VAT od faktur które sam wcześniej uznał za wydatki podatkowe w CIT – ale jego argumentacja zakazu odliczenia podatku VAT – jest czymś zupełnie dla mnie niezrozumiałym.
O ile bowiem dyrektor KIS twierdzi, że ww. wydatki Spółka może zaliczyć do swoich kosztów podatkowych CIT, uznając je za ponoszone w celu zabezpiecza źródło przychodów, to jakim to sposobem jednocześnie, ten sam dyrektor uznaje te same wydatki, za wydatki prywatne tychże podwykonawców a więc, nie związane już ze sprzedażą opodatkowaną Spółki, co skutkuje wówczas brakiem możliwości odliczenia podatku VAT cyt: „Spółka nie ma prawa do odliczenia podatku VAT z tytułu nabywania na rzecz podwykonawców pakietów medycznych i kafeteryjnych. Wydatki te nie są związane ze sprzedażą opodatkowaną VAT w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, gdyż służą one do zaspokojenia potrzeb prywatnych podwykonawców”. …„Zakup pakietów na rzecz podwykonawców nie stanowi odpłatnego świadczenia usług, o którym mowa w art. 8 ust. 2 pkt 2 ustawy o VAT a tym samym nie podlega opodatkowaniu”.
Gdzie w tym logika i jak w tym wszystkim ma nie pogubić się przedsiębiorca, że nie wspomnę o biurze podatkowym.
