Przypominam, że w przypadku aut osobowych wykorzystywanych wyłącznie do działalności gospodarczej, po wysłaniu do US deklaracji VAT-26, oraz prowadzeniu szczegółowej ewidencji ich przebiegi, uprawnia to ich właścicieli do 100% potrącania podatku VAT od faktur zakupu tych samochodów, jak i wydatków eksploatacyjnych w tym paliwa.
Należy dodatkowo sporządzić jeszcze regulamin używania tych samochodów, w którym to wyklucza się prywatny ich użytek, oraz posiadać dokument, że osoby użytkujące te samochody, zapoznały się z takim regulaminem, oraz prowadzić okresowe kontrole wykorzystywania tych samochodów ewentualne kontrole w czasie rzeczywistym.
Dobra wiadomość jest taka, że sądy administracyjne inaczej niż chciałby fiskus, wskazują że nie da się całkowicie wyeliminować ryzyka, iż pracownik użyje auta służbowego do celów prywatnych. Przedsiębiorca musi jedynie wprowadzić takie mechanizmy i zasady użytkowania samochodów służbowych, które pozwolą zminimalizować ryzyko ich wykorzystywania do celów prywatnych (patrz wyroki WSA w Krakowie wyrok z 20 stycznia 2015 r. (sygn. akt I SA/Kr 1834/14, WSA we Wrocławiu (10 marca 2015 r., sygn. akt I SA/Wr 35/15) oraz WSA w Łodzi (25 maja 2015 r., sygn. akt I SA/Łd 435/15). Co prawda są to wyroki na chwile obecną nieprawomocne, tym niemniej warte są odnotowania iż Sądy administracyjne, nie zgadzają się z opiniami fiskusa w sprawie odpowiedzialności podatnika.
Kolejną dobrą wiadomością, niech będzie tu fakt, że sądy administracyjne również w przeciwieństwie do organów podatkowych, uznają iż parkowanie samochodu poza siedzibą firmy, nie musi oznaczać automatycznie, że nie jest on wykorzystywany wyłącznie w ramach działalności gospodarczej, oczywiście okoliczność ta musi być uzasadniona charakterem działalności firmy (WSA w Krakowie wyrok z 20 stycznia 2015 r. (sygn. akt I SA/Kr 1834/14, WSA w Poznaniu w wyroku z 18 czerwca 2015 r. (sygn. akt I SA/Po 305/15, również wyroki nieprawomocne na te moment)
Jedyne z czym zgadzają się w swoich wyrokach sądy administracyjne a na co kładą duży nacisk przedstawiciele fiskusa, to duża szczegółowość ewidencji przebiegu takich pojazdów.
I tak WSA w Rzeszowie (wyrok z 3 lutego 2015 r., sygn. akt I SA/Rz 1073/14 wyrok prawomocny), potwierdził że w rubryce dotyczącej trasy przejazdu (skąd – dokąd) powinny być dokładne opisy ze wskazaniem adresów punktów pośrednich. Z kolei w rubryce „cel wyjazdu” powinien być wskazany każdy, powiązany z tymi punktami pośrednimi, powód wyjazdu. WSA nie podzielił tym samym poglądu przedsiębiorcy, który stał na stanowisku, iż nie musi w ewidencji przebiegu pojazdu, odnotowywać wszystkich, w tym bardzo krótkich przejazdów, np. do sklepu w celu zakupu materiałów biurowych, do urzędu czy na pocztę. Nie jest więc właściwym dokumentowania przebiegu pojazdu w ten sposób, że w rubryce dotyczącej trasy przejazdu (skąd – dokąd), podamy np. jazda po mieście.
Porady podatkowe
04.08.2015